(deze blog is donderdag al geschreven maar helaas is het internet down op het project)

Vandaag is er ontzettend veel gebeurd. Vandaag was de laatste dag dat er lessen waren voordat ik vertrek. Morgen zijn er de battles de hele dag en dan zijn er geen lessen. Ik had omdat ik voor het laatst was bij de supermarkt een maar zakken met chocola gehaald. Dat ging er wel in natuurlijk. Daarna met P7 een heuse fotoshoot gedaan! Ook wilden ze allemaal graag iets in mijn vakantieboek schrijven vooral de jongens waren erg enthousiast. Ze waren daarnaast erg druk met mijn tablet en telefoon. Ik heb toch nog genoeg internet over omdat ik gebruik kon maken van de wifi dus voor mij was het geen probleem. Toen ik daarna naar de guesthouse ging kwam ik de keyboardjongen tegen. Ik had hem helaas niet meer gezien. We praten wat en hij had de gitaar bij zich dus ik pakte mijn panfluit en samen hebben we wat dingen gespeeld en uitgeprobeerd. Daarna heb ik hem een snelcursus noten lezen gegeven. Hij kende al een hoop gitaarakkoorden van internet dus na wat oefenen konden we samen edelweiss spelen van de sound of music. Ontzettend gaaf was dat, dat je als 2 mensen met een passie voor muziek maar beiden op een hele andere manier eigen gemaakt toch in korte tijd iets moois neer kan zetten. Daarna was het lunchpauze en kwamen er wat boys van P7 op visite waarmee ik een half potje LUDO gespeeld heb. Eentje was zo enorm aan het valsspelen :p. Tussendoor wilde ik mijn telefoon in de oplader leggen maar ik merkte dat ik mijn telefoon was vergeten. Daarna ging de gong en moesten de jongens weer naar de les en vervolgde ik mijn weg naar P6 om daar ook afscheid te nemen. Wederom viel de chocola in goede smaak en omdat ze geen les hadden op dat moment heb ik een les nederlands gegeven. Nou ze hingen aan mijn lippen. Alles werd meegeschreven en ze konden me vragen wat ze wilden weten. Daarna kwam hun wiskundeleraar en die heeft het getest of ze het konden. Hij kwam binnenlopen en dan moesten ze zeggen goedemiddag leraar! Haha ik heb het gefilmd het was ontzettend grappig om te zien en te horen. Daarna ging ik naar huis en kwamen er een paar meiden van P6 op visite. Ik vertelde hun dat ik mijn telefoon aan het zoeken was want ik had het bij P7 gevraagd en de jongen die naast mij zat zei dat hij dacht dat ik hem in mijn tas had gedaan. Aangezien ik vaker zulke problemen heb ging ik ervanuit dat hij vast wel weer op een onmogelijke plek zou liggen. Toen de meiden dat hoorden gingen zij even voor me navragen op het project bij de jongens van P7 aangezien zij de telefoon het laatst hadden gehad. Amper 10 minuten later waren ze terug met mijn hoesje van mijn telefoon. Naja ik kon gelukkig dus stoppen met zoeken want het was sowieso niet in het huis. Naja je voelt al nattigheid, ik wilde niemand beschuldigen want ik kon me ergens niet voorstellen dat de jongens van P7 zoiets zouden doen. Ze hebben hele verhalen voor me geschreven en zijn zo gek met me. Ik heb tegen de meiden gezegd dat degene die hem had vanavond nog terug kon brengen en dat ik morgen het zou gaan melden als ik hem dan niet had. Dus daarna zijn we wat ontspannen gaan zwarte pieten wat erg gezellig was. Daarna vertrokken de meiden en zouden weer opzoek gaan naar mijn telefoon. Nou 10 minuten later staat de invallende wiskundeleraar van P7 voor de deur. Drama compleet dus. Ik had namelijk die ochtend ook al een drama opgevangen omdat van het verblijf van de meiden het slot gestolen was. Dus kon nu niet meer op slot en niemand wist waar die was.

Hij maakte er gelijk werk van en haalde de jongens van P7 erbij. Die kwamen met sippe gezichtjes bij me aan de deur en zeiden dat zij mijn mobiel niet hadden maar dat er wel iemand van de secondary school in de klas geglipt was. Het hoesje was ook ver weg bij de secondary school gevonden. Ergens was ik erg blij om dat te horen, dat het in ieder geval niet iemand was die ik lesgegeven heb. Ze zijn nu aan het uitzoeken of ze mogelijk mijn telefoon nog terug kunnen krijgen. Dus voorlopig ben ik helaas niet bereikbaar.

De leraren zeiden beiden dat ze me erg zouden gaan missen en dat de kinderen het erg leuk vonden om les van mij te krijgen omdat ze nooit een Mzungu-teacher gehad hebben. (Mzungu is hier blank en word overal voor gebruikt. Zo gebruik ik nu ook al Mzunguprice als de prijs veel hoger is dan normaal)Verder hadden ze goede ervaringen met Nederlandse vrijwilligers. Het feit dat wij Nederlanders vrij direct zijn wordt hier juist gewaardeerd. Dat is wat de kinderen nodig hebben en fijn vinden zei hij. Daarnaast waren ze superblij dat ik geholpen had met het nakijkwerk haha en ze hoopten allebei dat ik nog een keer terug zou komen.

Ik krijg nu bijna elke avond en ochtend visite van een paar jongens van de secondary school. Ze spelen wat spelletjes op mijn computer of ipad of we maken wat muziek. Zij zingen ik panfluiten. En natuurlijk eten ze mijn halve koelkast leeg. Erg gezellig!