Vandaag is het weer een feestdag namelijk Heroes Day. Geen school dus vandaag. Gisteren heb ik de wiskundeleraar van P7 ontmoet en die zei dat hij vond dat ik het hele hoofdstuk procenten moest doen nadat ik vrijdag de inleiding had gedaan. Of ik gelijk kon beginnen natuurlijk. Maar de wiskundeles van P6 en P7 viel tegelijk en ik had de andere leraar ook al gezegd dat ik hem zou helpen. Dus toch maar afgezegd voor die dag. De les was van 12:00 tot 12:40. Daarna was er lunchpauze. Omdat de leraar geen andere wiskundelessen had zat hij al in het lokaal. De docenten van de andere vakken waren druk of niet aanwezig. 1 van de leerlingen had het boek gekregen en die schreef het dan op het bord en de rest schreef over, want ze hebben geen schoolboeken. Om 12 uur zei ik tegen de leraar: Moet je niet beginnen? Nee zei hij de vorige les is 10 minuten uitgelopen dus we beginnen iets later. Toen de bel ging moesten de laatsten nog wat van het bord overnemen. Toen de laatste klaar was stond de leraar op en zei om 12:20: Ik heb nog 20 minuten en dat is te weinig voor mij dus ik schuif de les door naar morgen. Nou mijn mond viel nog net niet open.. De kinderen smeekten hem nog een aantal keer om toch nog iets te doen (sowieso kinderen die om wiskundeles smeken!), maar hij vertikte het echt.

Zaterdag heb ik vooral ook weer veel spelletjes met de kinderen gespeeld. Wel grappig, je geeft ze een spel en binnen 5 minuten zitten ze te spelen met hun eigen bedachte regels. Zo spelen ze bijvoorbeeld ganzenbord met LUDO-regels (mens-erger-je- niet). Ze zijn dan zo enthousiast dat ik dan ook verder niet wil storen. Ook Halli Galli bleken ze erg goed in te zijn. De kleinsten vermaakten zich door een hele lange rij te maken van dominoplaatjes.

Zondag heb ik eerst even bij de kerk op het project gekeken (deze begint om 8 uur!) en daarna ben ik met Anneke, een andere vrijwilliger, en Inge (doingooodcoördinator) en haar huisgenoot en 2 kinderen van Nafasi naar een kerk in Kampala geweest. Veel zang en dans, mooi om een keer mee te maken. Ook heb ik even kort bij Nafasi binnen kunnen kijken. Anneke regelt hier veel. Het is een crisisopvang waar jonge kinderen worden opgevangen zolang hun moeders werken aan een stabiele thuissituatie waarnaar de kinderen teruggeplaatst kunnen worden. Soms gaat dit niet altijd goed. Dan wordt er een andere oplossing gezocht (bijvoorbeeld adoptie).

Gisteren ben ik naar Kampala gegaan (gezellig met 17 man in een Taxibusje :) ) voor boodschappen en om brood te gaan halen bij BBrood. Dit zijn winkels van het project van Bake for life. Via mijn vader had ik daar al regelmatig wat over gehoord en ik wilde ook eens zo’n winkel bezoeken. Het brood is overigens heerlijk. ’s Avonds ben ik begonnen aan mijn eerste lesplan.Dat hebben ze hier dan weer wel! Het is toch wel fijner om voorbereid voor de klas te staan. Morgenvroeg kan ik kijken hoe het zich uit gaat werken. Ik heb er echt zin in!

Vandaag kwam ik op het sportveld de eerste groep mensen tegen die al hard aan het oefenen waren voor de battles. Elk huis moet een traditionele performance van muziek, zang en dans maken en de beste wint natuurlijk. Vandaag heb ik het begin gezien en dat kwam al bijna in de buurt van een veldslag. Dus ik ben heel benieuwd hoe dit verder gaat verlopen. Ontzettend mooi hoe de kinderen en jongeren met elkaar iets bedenken. Ze lieten me ook nog een filmpje zien van afgelopen jaar. Ik vind het zelf persoonlijk een erg mooi filmpje. De zangers en zangeressen zitten hier allemaal op de secondary school. Hij staat ook op Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=32QN6yx434s

Bedankt voor jullie lieve berichtjes en ik ben blij dat jullie me volgen!