Inmiddels ben ik veilig en wel aangekomen in Oeganda. De vliegreis verliep voorspoedig. Er waren genoeg vriendelijke mannen die me de weg wezen. Vooral in Egypte werd me wel 5 keer gevraagd of ik de juiste vlucht had. Ik zag er namelijk niet erg Oegandees uit zeiden ze. Toen ik aankwam (om half 4 's nachts) werd ik opgewacht door 2 jongens van Doingoood. Zij stonden in dikke jassen te beweren dat het koud was en ik zweette me in mijn truitje al een ongeluk. Zij brachten me naar het doingooodhuis in Kampala waar ik de eerste nacht zou verblijven omdat het te ver was om gelijk naar het project te gaan. Daar kwam ik om 5 uur aan en ontmoette ik de coördinator Inge. Een paar uurtjes slapen en daarna naar het project en op citytour met Inge en Ritah.

Na een goed ‘Nederlands’ ontbijt zoals Inge de wentelteefjes zo mooi noemde (ik had ze nog nooit op). Ging de reis door naar het project. Deze ging iets minder voorspoedig omdat het enorm druk was en een deel van de weg afgezet was. Dit heeft te maken dat het morgen dag van de martelaren is. Iedereen is dan vrij.

Op het project ben de directeur en zijn vrouw gesproken. Een rondleiding gekregen en de leraren ontmoet die ik zal gaan ondersteunen. Ik zal vooral gaan helpen bij de wiskundelessen van p6 en p7. Dit zijn de 2 hoogste klassen van de Primary School (basisschool). Ook zal ik gaan kijken of ik iets kan betekenen bij een muziekproject dat start vanaf 15 Juni. Dit is een battle tussen verschillende groepen. De final battle zal zijn net voordat ik weg ga. Het muziekproject lijkt me erg interessant.

De citytour was erg leuk. Nadat me meerdere malen opgedragen was om nooit met zijn tweeën achterop en boka boka te stappen (soort brommer, met z’n 2en achterop is sinds kort bij wet verboden) moesten we er bij vertrek gelijk al eentje delen omdat er niet meer dan 2 in de buurt te vinden waren. In de stad was het wederom erg druk. Het oversteken van de weg bleek al een hele uitdaging. Na de kennismaking met het openbaar vervoer, de nodige boodschappen en een lekkere lunch weer moe maar voldaan terug naar Children’s Welfare Mission. Dit bleek wederom een moeilijkheidje vanwege grote drukte en wegafsluitingen. Het laatste stuk hebben we met de Boka Boka afgelegd.

Ik heb wiskunde boeken meegekregen die ik morgen door kan kijken en een boek om lessen voor te kunnen bereiden. Donderdag zal het dan echt beginnen. Het vrijwilligershuis op het project is erg mooi. Het uitzicht is prachtig en de aapjes lopen in je achtertuin.